Be Italian…

Άνοιξη! Ο καιρός δίχνει σιγά σιγά να φτιάχνει, η θερμοκρασία ανεβαίνει και γω έχω να προτείνω διακοπές... Τώρα θα μου πεις που διάθεση και λεφτά αλλά μη βιάζεσαι...διάβασε παρακάτω...
Θυμάσαι το παλιό τροχόσπιτο των γονιών σου ή τελοσπάντων της αδερφής του θείου σου;Ναι αυτό που ήταν στη μόδα πριν 15 χρόνια και τώρα βρίσκεται παρατειμένο σε κάποια γωνιά γιατί όλοι το σνομπάρουν; Ένα έχω να σου πω, οι γείτονές μας οι Ιταλοί το έχουν φέρει πάλι στη μόδα...και επειδή είμαι σίγουρη ότι πολλές φορές έχεις ζηλέψει τη ζωή των Μιλανέζων και γενικότερα τον ακριβό Βορρά της Ιταλίας ήρθε η ώρα να κάνεις διακοπές φθηνά και να το παίξεις και μούρη μιας και οι φετινές σου διακοπές θα έχουν προορισμό την Ιταλία...
Άκου προσεκτικά...Βρες το τροχόσπιτο που λέγαμε παραπάνω, σουλούπωσέ το κλείσε εισιτήρια με το καράβι για Βενετία(αν κάνεις κράτηση νωρίς θα σου έρθει πολύ φθηνά) και ακολούθησε τις ταμπέλες για τη λίμνη Γκάρντα (Lago di Garda). H συγκεκριμένη λίμνη είναι η μεγαλύτερη στην Ιταλία,έχει έκταση 370 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μήκος 52 χιλιόμετρα, πλάτος 16,7 χιλιόμετρα και βρίσκεται στις πλαγιές των Άλπεων κοντά στη Βερόνα. Για τους βορειο Ιταλούς είναι το καμάρι τους.Τα σαββατοκύριακα οι κάτοικοι του Μιλάνου,της Μπρέσια και των γύρω πόλεων μαζί με τις οικογένειές τους και τα camper τους(βλέπε τροχόσπιτα )κατακλίζουν τη Γκάρντα. Κατά συνέπεια πέρα από τα χλιδάτα ξενοδοχεία γύρω από τη λίμνη,έχουν χτιστεί αχανείς εκτάσεις κάμπινγκ μόνο για τροχόσπιτα όπου με 10-20 ευρώ την ημέρα νοικιάζεις το χώρο για το τροχόσπιτο,το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα.
Η περιοχή Toscolano-Maderno για παράδειγμα ήταν ένα μικρό χωριουδάκι δίπλα στη λίμνη το οποίο τα τελευταία χρόνια λόγω των πολυάριθμων κάμπινγκ έγινε ένα από τα τουριστικότερα μέρη της λίμνης Garda.Έχοντας λοιπόν σαν βάση κάποιο από τα φθηνά αλλά πάντα in fashion κάμπινγκ τι καλύτερο από μια μονοήμερη ή ένα σαββατοκύριακο στο Μιλάνο -1,5ώρα με το αυτοκίνητο-,τη Βενετία-2 ώρες- ή τη Βερόνα -30λεπτά διαδρομή-.
Αν είσαι λάτρης των εναλλακτικών διακοπών μπορείς να συνδυάσεις την παραμονή σου στη λίμνη με θαλάσσια σπορ *όπου θάλασσα εσύ να θυμάσαι λίμνη, ποδηλασία ,ανάβαση,ιππασία και όποιο άλλο άθλημα σου περνάει από το μυαλό.Αν πάλι είσαι της κουλτούρας πέρα από το Μιλάνο και τη Βενετία, η Μπρέσια σε απόσταση μισής ώρας από τη λίμνη φιλοξενεί αυτή την περίοδο στο μουσείο της Santa Giulia την έκθεση Matisse: The Seduction of Michelangelo.Ή μήπως προτιμάς όπερα; Το φετινό πρόγραμμα στην αρένα της Βερόνα περιλαμβάνει Αida ,Nabucco, la Boheme,la Traviata ,τον Κουρέα της Σεβίλλης και Ρωμέο και Ιουλιέτα. Αν πάλι έχεις μαζί σου πιτσιρίκια ή νιώθεις ακόμα εσύ ο ίδιος παιδί, στην περιοχή Peschiera στη δεξιά πλευρά της λίμνης, βρίσκονται τα δύο μεγαλύτερα πάρκα ψυχαγωγίας της Ιταλίας, η Gardaland και η Movieland, το πρώτο είναι η ιταλική εκδοχή της Disneyland ενώ το δεύτερο έχει ως θέμα του διάφορα κινηματογραφικά concept από χολιγουντιανές ταινίες...
Αν λοιπόν θες διαφορετικές,ψαγμένες και φθηνές διακοπές...πάρε το τροχόσπιτο γνωστών ή φίλων σου, πάρε καλή παρέα λίγα χρήματα και ακολούθησε τα βήματα των Ιταλών στη Βόρεια Ιταλία και στη λίμνη Garda...κοίτα μην μπερδευτείς η λίμνη Como ίσως σου είναι πιο γνωστή αλλά για να έχει σπίτι ο George Clooney ίσως δεν είναι και η καλύτερη ιδεά για φθηνές εξορμίσεις...

Μαρία Κόφου

Η Ιταλία σνόμπαρε τη Eurovision
Σάββατο βράδυ και καθισμένη αναπαυτικά στον καναπέ περιμένω να δω με φόβο* για πρώτη φορά τη Eurovision όχι πλέον από την ΕΡΤ αλλά από το ιταλικό Rai 2…(ο φόβος οφειλόταν στο γεγονός ότι οι αγαπημένοι μας γείτονες δεν αξιώθηκαν ή απλά δεν ενδιαφέρθηκαν τις προηγούμενες μέρες να προβάλουν κανένα από τους δύο ημιτελικούς…)
Ξεκινάει λοιπόν η παρουσίαση και σε πρώτο φόντο η Ραφαέλα Καρρά ως παρουσιάστρια της εκπομπής με καλεσμένο της τον Bob Sinclair, διάσημο dj, και δίπλα τους ένα τσούρμο ιταλών celebrities έτοιμοι να σχολιάσουν τα πάντα γύρω από το eurofestival. Οι πρώτοι ψύλλοι στα αυτιά μου δεν άργησαν να μπουν…
Γιατί τόσοι καλεσμένοι, τόση παγιέτα, τόσοι φωτισμοί αναρωτιόμουν; Η απάντηση ήταν πολύ απλή γιατί πολύ απλά η Eurovision ήταν σε δεύτερη μοίρα… Σε πρώτο πλάνο ήταν η Ραφαέλα και κάπου κάπου είχαν και μια απευθείας σύνδεση με Dusseldorf ,έτσι για να μην ξεχνιόμαστε…
Δεν μπορώ να πω, τα τραγούδια κατάφερα να τα δω όλα αλλά από τη στιγμή που γίνονταν οι απευθείας συνδέσεις με τις βαθμολογίες της κάθε χώρας, έπρεπε να βρίζω ή να παρακαλάω για να βγει από τη μέση η Ραφαέλα Καρρά και να παρακολουθήσω την εξέλιξη του διαγωνισμού … Οι χώρες που υπολόγιζαν ότι θα δώσουν βαθμούς στην ιταλική συμμετοχή είχαν την τιμητική τους, όλες οι υπόλοιπες επισκιάστηκαν από το ξανθό μαλλί και το συνεχές μπλα μπλά της ιταλίδας παρουσιάστριας.
Είναι περιττό να πω ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του eurofestival οι celebrities που είχαν κληθεί για το σχολιασμό δεν είπαν καλή κουβέντα για καμία άλλη χώρα. Το ένα τραγούδι ήταν πολύ pop,το άλλο πολύ κιτς, το ελληνικό τραγούδι ήταν για κλάματα..και γενικώς τα γειτονάκια μας έβγαλαν τη χωλή τους όλο το βράδυ… Δεν είχα πλέον καμία απορία γιατί η Ιταλία είχε χαθεί τα τελευταία 13 χρόνια από τον μουσικό διαγωνισμό.
Α! Μην ξεχάσω! Το τέλος της παρουσίασης έκλεισε με τη Ραφαέλα Καρρά να σχολιάζει «Δεν πάει καλά η κοπέλα», αναφερόμενη στην τελευταία παρουσιάστρια-δεν θυμάμαι ποιας χώρας- η οποία έδινε το δωδεκάρι τραγουδώντας… στην Ιταλία, κάτι που έκανε την Ραφαέλα να καταδαγκωθεί για την κακία που είπε στον αέρα.
Σίγουρα η επιλογή του Raphael Gualazzi, ο οποίος ήταν και ο νικητής του μουσικού διαγωνισμού του San Remo στην κατηγορία των νέων ταλέντων, ήταν από τις καλύτερες και γι’αυτό κατάφερε άξια να πάρει και τη δεύτερη θέση στη eurovision, αλλά βρε παιδί μου αφού δεν τον χωνεύετε τον συγκεκριμένο μουσικό διαγωνισμό μην ξανά ασχοληθείτε καλύτερα!

Μαρία Κόφου

The future is Italy…(?)
Δεν ξέρω τι περιμένεις να διαβάσεις παρακάτω βλέποντας αυτόν τον τίτλο αλλά σίγουρα δεν είναι αυτό που νομίζεις… Με λένε Μαρία Κ. και είμαι ένα παιδί της ξενιτιάς και εγώ… Όμως δε θα σου δώσω την ικανοποίηση να με εντάξεις σε αυτό το μεγάλο ποσοστό ‘’των νέων ελληνόπουλων που φεύγουν από την Ελλάδα για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον μακριά από τη χώρα τους’’. Εγώ έφυγα από την Ελλάδα από έρωτα και από μια υποψία τυχοδιωκτισμού.
Σπούδασα Επικοινωνία και Μέσα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και ένα από τα λίγα πράγματα που κέρδισα εκεί ήταν η υποτροφία του προγράμματος Έρασμος η οποία με οδήγησε πριν 2 χρόνια για 6 περίπου μήνες στην Ισπανία. Για την ακρίβεια σε μια μικρή παραλιακή κωμόπολη κοντά στη Valencia, την Castellon De La Plana.Εκεί, πέρα από την ατέλειωτη ηλιοθεραπεία στο γρασίδι του Πανεπιστημίου, μεταξύ καφέδων, σαγκρίας , τάπας (ισπανικά μεζεδάκια) και ό,τι άλλο τυπικό επιβάλλεται να δοκιμάσεις ως φοιτητής Erasmus ,ήρθα σε επαφή με ένα απίστευτα πλήρως εξοπλισμένο δημοσιογραφικό εργαστήριο , με απίστευτα πρόθυμους και επικοινωνιακούς καθηγητές και με έναν απίστευτα κούκλο(τουλάχιστον στα δικά μου μάτια)Ιταλό ο οποίος θα ήταν και η αιτία να αφήσω για τα καλά πριν 6 μήνες ακριβώς την οικογενειακή ασφάλεια και θαλπωρή και να φύγω αυτή τη φορά για τη γειτονική Ιταλία…
Ναι ναι, ξέρω τι σκέφτεσαι..Ιταλία ίσον Ρώμη, Μιλάνο, Βενετία ,πίτσα, μακαρονάδες, καλή ζωή και ένας ατακτούλης Μπερλουσκόνι που δεν χάνει ευκαιρία να δείξει ότι το γνωστό… «λατίνος εραστής» έχει ειπωθεί για τους Ιταλούς. Και εγώ κάπως έτσι τα είχα όλα στο μυαλό μου μέχρι να καταλάβω ότι εκεί που μένει ο καλός μου είναι ένα μεγάλο χωριό της Βόρειας Ιταλίας, πως χωρίς αυτοκίνητο δεν μπορείς να κουνήσεις πόδι, πως Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση για τους Ιταλούς δεν συνάδουν, πώς για να βγάλεις ιταλική ταυτότητα θα σε συνέφερε να είσαι παντρεμένος, φοιτητής ή μετανάστης εκτός Ευρώπης… Πως η κακοκαιρία δεν είναι έκπληξη αλλά συνήθεια και πως ο Μπερλουσκόνι είναι ένας κωλ..γέρος που έχει χάσει προ πολλού το παιχνίδι της εξουσίας και τη βρίσκει μόνο παίζοντας το γιατρό .
Ξέρεις όμως και κάτι άλλο; Όταν εσύ θα είσαι πηγμένος στους δρόμους τις Αθήνας εγώ θα κάνω ποδήλατο δίπλα από το ποτάμι , θα περνάω το δρόμο με κλειστά τα μάτια γιατί ο πεζός εδώ ΕΧΕΙ προτεραιότητα, θα κοιτάω τη φύση γύρω μου θα χαμογελάω και θα πηγαίνω να πιω το aperitivo μου στις 5 το απόγευμα δίπλα στη λίμνη Garda. ‘Όταν θα έχω ξεχάσει να πάρω ψωμί ή θα με έχει πιάσει μανία για ψώνια θα μπορώ να ψωνίσω ακόμα και αν είναι Κυριακή-γιατί εδώ τα μαγαζιά είναι πάντα ανοιχτά- και όταν γουστάρω μονοήμερη σε Βενετία, Μιλάνο η Τορίνο δε θα χρειάζομαι να κλείσω αεροπορικά γιατί σε 2 ώρες οδικώς θα είμαι εκεί..Και αν προτιμήσω να πάω με τρένο θα κοιτάξω πιο μήνα οι γυναίκες ταξιδεύουν δωρεάν…(σεξιστικό αλλά είναι γεγονός η γυναίκα λατρεύεται σαν θεά σε αυτή τη χώρα).
Χμ, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα… είναι ωραίο να ζεις στην Ιταλία, σου δίνει λόγους για να ελπίζεις ότι μπορείς να ζήσεις καλά… Σε αφήνει να κάνεις όνειρα και να πιστεύεις ότι θα βγουν αληθινά-κάτι που η Ελλάδα μου το στερεί πεισματικά τα τελευταία χρόνια… Δε λέω, σαν δημοσιογράφος δεν μπορώ να δουλέψω ακόμα εδώ αλλά να είναι καλά οι Ιταλοί που δεν μιλάνε άλλη γλώσσα πέραν της ιταλικής και έτσι αφήνουν σε εμάς τα πολύγλωσσα ελληνάκια δουλειές στον τουριστικό κλάδο…
Δεν ξέρω αν στο μέλλον ο δρόμος μου θα με βγάλει κάπου αλλού σε κάποια άλλη γωνιά του κόσμου αλλά προς το παρών είμαι καλά εδώ, έχω έναν άνθρωπο που με νοιάζεται και μια καινούρια χώρα που με αφήνει να ονειρεύομαι ακόμα… Ένα μεταπτυχιακό του χρόνου για παράδειγμα, και ποιος ξέρει ίσως μια μελλοντική καριέρα σε μια μπερλουσκονική εφημερίδα…χαχα.
Δεν ξέρω λοιπόν αν the future is…Italy αλλά εύχομαι το δικό μου future να είναι εκεί…

Μαρία Κόφου
Gavardo-Italy
19/3/2011